Ger van Oort

Ger van Oort maakte kennis met Rood|Noot tijdens de workshop Veldwerk, een activiteit tussen een residentie en een gesprek in. Tijdens Veldwerk kun je een onderzoek starten, nieuwe wegen uitproberen en experimenteren in samenwerking met het team van Rood|Noot. Voor Ger van Oort was het een moment om haar kunstenaarschap een nieuwe draai te geven. Tot die tijd maakte ze grote producties, zoals de beeldende kunst/theatervoorstelling Pampus, de verborgen ruimten (2009) op forteiland Pampus waar ze drie jaar aan werkte. Door de crisis durfde ze projecten van dat formaat niet meer op te starten. Veldwerk bracht haar op het spoor van kleinere producties, waarin ze toch haar kernthema’s kwijt kon. Bij Rood|Noot kreeg dat bijvoorbeeld vorm in bijdragen aan de Tafels van Rood|Noot waarvoor ze de installatie ‘Rood|Noothotel’ realiseerde. Het bijzondere aan Rood|Noot vindt Van Oort dat je er altijd in gesprek bent met elkaar en dat je de ruimte krijgt om alles uit te proberen wat je wilt. “Het is een inspirerende plek met inspirerende mensen. En je kunt er geïsoleerd werken, er is geen afleiding. Maar tegelijk is het ook een plek waar je mensen tegenkomt waar je graag een samenwerking mee aan wilt gaan.”
     Van Oort zoekt eigenlijk altijd de samenwerking op, meestal met theater. “Elke discipline werkt vanuit een eigen manier van denken en door samen te werken kom je toch tot een diepere laag.” Autonoom werk maakt ze niet meer en een eigen atelier heeft ze niet. Ze werkt altijd op locatie en maakt meestal tijdelijke installaties. In deze crossovers van beeldende kunst en theater speelt de wisselwerking tussen haar werk en de omgeving, de sfeer, het gebouw, de natuur, de inhoud van de theatervoorstelling, de betekenis van de plek, enzovoorts, een grote rol.

Voor De Kip en de Einder bouwt Van Oort het magazijn dat onderdeel was van de voorstelling op Pampus weer op. Op smalle planken langs de wand staat een eindeloze hoeveelheid extreem netjes neergezette doosjes, waarin de magazijnmeester destijds vondsten van Pampus en geheimen van bezoekers bewaarde. Op deze plek krijgt het werk onder de titel p.m. een nieuwe inhoud, als bewaarplaats van herinneringen.
     Al eerder vroeg Van Oort acteur Peter Kolpa een keer in het magazijn te spelen, omdat ze hem in uitstraling, fysiek en manier van spelen erg goed bij het werk vond passen. Schrijver Kirsten Roosendaal had al langer het plan eens een stuk speciaal voor Kolpa te schrijven. Dit komt samen in het magazijn zoals dat op Rood|Noot te zien is. Als magazijnmeester bewaart, en herbeleeft Kolpa tweeduizend herinneringen. Het magazijn is het domein van een verzamelaar en verwijst naar de manier waarop veel mensen rust zoeken in de hectiek van deze tijd. Velen hebben op zolder of in de schuur een verzameling waarin ze zich helemaal kunnen verliezen. De verzameling is – in tegenstelling tot de echte wereld – een overzichtelijk gebied waar ze greep op hebben en structuur in kunnen aan brengen. Ze vormt een houvast in de chaos van het bestaan.
     Van Oort zoekt vaker deze grens op in haar werk: “Een van de belangrijkste thema’s voor mij is de ijle grens tussen de donkere en de lichte kant van het leven. Levensdrift en doodsverlangen spelen altijd een rol. De personages in mijn werk lijken vrij normaal maar hebben altijd een zwarte kant.” Ook de obsessieve verzamelaar gedraagt zich zo omdat hij zonder deze structuur ten onder zou gaan.

© LUCY, 7-5-2014. Tekst: Marjolein Sponselee