Op zoek naar een andere White Cube

Cecilia Rebergen over haar reis naar New York

Met het werk van Cecilia Rebergen maakte ik eind 2013 kennis bij de tentoonstelling Casco Concreet in Onder MAX. Een jaar later zag ik haar werk bij EXbunker. Beide niet-alledaagse tentoonstellingsplekken in Utrecht. Dat niet-alledaagse past bij Cecilia; een stoere meid met een open mind, ondernemend, niet voor een kleintje vervaard en als ze eenmaal de smaak te pakken heeft gaat ze er volledig voor.

1602 rebergen casco

installatie van Redefining facade boundaries, 2013, Casco Concreet, Utrecht

In september 2015 deed Cecilia mee aan het project Parels voor de Zwijnen in Amersfoort. Ook daar zocht ze niet de veilige omgeving van de binnenruimte op, maar bekleedde ze de voorgevel van het appartementencomplex waar de expo werd gehouden met een indrukwekkend sculptuur van verwrongen en beschilderde glijbanen.

Op 1 maart vertrekt Cecilia voor drie maanden naar Detroit (VS). Ik ben benieuwd waarom Cecilia deze reis gaat maken en wat ze denkt te gaan ophalen en meenemen voor haar carrière als kunstenaar.

1602 rebergen amersfoort

Professioneel Speeltuinvandalisme II, 2015, appartementencomplex Amersfoort

Waarom Detroit en niet New York?

Waarom Detroit en niet New York?
“In New York is het ongetwijfeld heel erg mooi en groots en overweldigend, maar ik denk dat ik er na een paar dagen ook wel op uitgekeken ben. Alles lijkt er af te zijn en goed geregeld en dat is voor mij niet heel erg inspirerend. Detroit daarentegen is een grote stad die enorm in verval is geraakt door de oliecrisis van de jaren '70. Geen grote dikke dure auto's meer, dus stortte de industrie volledig in. Met het gevolg dat er veel gebouwen leeg staan, een enorme werkeloosheid is, veel criminaliteit, achterstand, rassenscheiding. In Nederland breken we over het algemeen langdurig leegstaande panden af, in Detroit is het merendeel van de infrastructuur er nog, maar heeft de natuur het langzamerhand weer overgenomen; een natuurlijk circulair proces. Detroit is een rauwe en ruige stad, met een bloeiende ondergrondse cultuur van kunstenaars. Geen nette White Cube cultuur zoals in Nederland, maar meer geënt op spontane particuliere initiatieven waarbij er een willekeurige ruimte wordt bevolkt door kunstenaars en waar dan site specific iets wordt georganiseerd. Daar wil ik graag in rondneuzen. Om inspiratie op te doen en om, als ik in Nederland terug ben, daar andere mensen over te kunnen vertellen en ze misschien ook wel over de streep te trekken om op een andere manier te kijken naar manieren van exposeren. Niet dat het in Nederland niet goed gaat zo, het gaat juist heel goed in Nederland, maar meer om de horizon te verbreden en weg te gaan van het kleine denken. Als ik de ideeën die ik daar op ga doen op een inspirerende manier kan overbrengen dan ben ik al heel tevreden. En ik ben nu eenmaal iemand die het graag net even iets anders wil doen, maar daarin wil ik wel graag gevoed worden. Dus Detroit!”

1602 rebergen

zoom in rock, 2015, olieverf op canvas op styrofoam

Inspiratie en actie

Wat ga je daar doen?
“Ik ga op 1 maart samen met kunstenaar Jop Vissers Vorstenbosch naar Detroit en daar zitten we de eerste maand bij PoppsPacking als Artists in Residence. Het is een inspirerende plek om dit avontuur te gaan beginnen. Vanuit hier ga ik de stad verkennen en de mensen opzoeken die mij op weg kunnen helpen met mijn project. Voor PoppsPacking gaan we een grote pizzaoven bouwen als tegenprestatie. Geld hebben we niet, maar wel de kennis en kunde om zoiets te doen en bij PoppsPacking vonden ze dat een heel erg goed idee. Ondertussen gaan we op zoek naar een grote bus waar we die laatste twee maanden in kunnen wonen en werken. Dat wordt nog wel een zoektocht, maar in een voormalige autostad moet dat lukken. Die bus willen we dan tijdens ons verblijf bij PoppsPacking ombouwen en dan hopen we dat we aan het eind van die eerste maand samen met de onthulling en de in gebruik name van de pizzaoven er een presentatie in te kunnen houden van die eerste maand in Detroit. Ik ga vooral heel veel foto's maken, ik neem vanuit Nederland een hele stapel stiften, krijt, houtskool, potloden en papier mee en wil op die manier mijn ervaringen vastleggen. En ik ga filmen en heel veel schrijven; schrijven zorgt bij mij voor relativering en ordening en ik vind het leuk om te doen.”

1602 rebergen exbunker

To meditate like a loose cannon, 2015, EXbunker Utrecht

En na de eerste maand zit je met z'n tweetjes in een bus, in een desolate stad?
“Ja spannend hè? Misschien doe ik het in eerste instantie wel enorm in mijn broek, maar ik hou ook wel van de uitdaging die het met zich meebrengt. Kijk, ik ben heel gemakkelijk in het contact maken, dus ik heb vast al een hele hoop leuke mensen ontmoet in die eerste maand en dus kan ik terugvallen op een netwerk. Ik heb geleerd van andere reizen dat je goed moet luisteren naar de mensen die daar wonen. Zij kennen de gebruiken en gevaren, dus als je hun adviezen opvolgt dan kan er weinig fout gaan. Als zij zeggen "niet doen", dan moet je het gewoon niet doen.”

1602 rebergen redefined

Four Redefined Paintings, 2014

Heb je een plan of zie je het allemaal wel?
“Ik heb zeker een groot aantal plannen en verwachtingen. Ik denk dat ik alle ervaringen die ik in deze totaal andere wereld opdoe, goed kan gebruiken voor alle plannen die ik stiekem ook al wel heb voor na mijn terugkomst. Maar ik wil ook graag veel aan het toeval overlaten, anders zou ik niet eens hoeven gaan. Ik heb wel een basisplan gemaakt, maar daarin laat ik ook veel ruimte open om het experiment aan te gaan. Ik hoop dat ik met kunstenaars uit Detroit op een inspirerende manier in gesprek kom en aan het werk kan gaan. Ik wil de maatschappelijke processen bestuderen in een stad die worstelt met haar toekomst, waarin de infrastructuur niet zo vanzelfsprekend meer is als de onze en waar de inwoners ook in een geheel andere verhouding tot elkaar en hun leefomgeving staan dan ik gewend ben.”

“Toen ik van de academie kwam had ik een idee hoe het allemaal moest. Dat idee is gevoed door opleiding en ervaringen die ik tot dan toe had opgedaan in de kunstwereld. Je denkt dan ook echt dat het zo gaat en dat het ook zo hoort. Maar ondertussen voelde ik ook sterk dat ik dat anders wilde gaan doen en daar ben ik naar op zoek gegaan. Ik zoek dat op in mijn werk, ga daarover met andere mensen in gesprek en deze reis naar Detroit past daar helemaal in. Dus eigenlijk ben ik op zoek naar bevestiging van datgene waar ik al mee bezig ben en hoop ik daar nog meer inspiratie voor te vinden.”

1602 rebergen aan het werk

Cecilia Rebergen werkt aan Speeltuinvandalisme

Via Voor de Kunst vraag je aan mensen om jou daarin financieel te ondersteunen.
“Ja, ik ben op allerlei manieren bezig om in mijn levensonderhoud daar te kunnen voorzien en eentje is crowdfunding. Ik heb geld nodig om dit project te kunnen financieren en ik hoop dat mensen mijn verhaal en mijn manier van werken zullen omarmen en mij willen ondersteunen. Sinds ik afgestudeerd ben, heb ik enorme stappen gemaakt in mijn werk en deze reis is daar een logisch vervolg op. Ik zie het als een waardering voor mij en mijn werk dat mensen daar geld voor willen doneren. En ik doe er ook wat voor terug natuurlijk. Ik ga de donateurs allemaal op een persoonlijke manier betrekken bij het project. Tijdens de reis en ook als ik weer terug ben. Plannen die ik nu heb zijn: het maken van een boek, lezingen geven, exposities maken, presentaties geven en artist talks houden. En ik ga brieven schrijven naar de donateurs. Op die manier wil ik mijn ervaringen met anderen delen en hoop ik dat iets vernieuwends aan de kunst kan toevoegen in Nederland.”

19 februari 2016, tekst Henk Logman

doneer voor de kunst

Cecilia Rebergen financiert haar reis naar Detroit onder meer via crowdfunding. Wil je haar steunen of meer weten of haar reis, ga dan naar Voor de Kunst.