Wat betekent Sinterklaas voor jou?
“Sinterklaas is een echt Nederlands icoon waarin iedereen zich kan verplaatsen en waarvan veel kracht uitgaat. Dit gebruik ik als middel om mijn boodschap uit te dragen.”
Je noemt jouw werk visuele schouderklopjes, hebben we die nodig?
“Ja, het mens-zijn is niet makkelijk en het lijkt er ook niet makkelijker op te worden.
Communicatie gaat steeds meer via nieuwe digitale media. Of persoonlijke relaties daar op vooruitgaan betwijfel ik. Mensen chatten en sms’en met elkaar, maar het contact op straat wordt steeds minder. Met mijn projecten kan ik daarin iets aanvullen, mensen een gemeenschappelijk doel geven en bij elkaar brengen. Zoals Sartre (vrij vertaald) schreef: ‘Het leven is rot, maar maak er wat van.”
Hoe zie jij jouw rol als kunstenaar?
“Ik wil met mijn acties beweging in de grijze cultuur brengen, mensen prikkelen om samen iets nieuws te maken, samen verhalen en geschiedenis te schrijven. Ik gebruik de media om beelden van mijn sociale kunstprojecten te genereren. Mijn werk bestaat uit het zichtbaar maken van mijn rol.
Door een Social Design studie (aan de No Academy) ben ik mijn kunst gaan inzetten om een nieuwe kijk op sociale vraagstukken te krijgen. Veel instanties zien problemen in wijken en proberen er van een afstand iets aan te doen. Ze staan niet in de samenleving, dat wil ik juist wel."
Wat brengt het jou?
“Het mooie vind ik dat ik zo in contact met mensen kom, een project brengt een hele nieuwe communicatie op gang. Omdat mijn werk zich altijd in de sociale ruimte afspeelt, kom ik in onverwachte situaties en krijg ik veel ideeën. Het ene project leidt vaak weer tot iets anders. Ik houd ervan om dingen kleinschalig en persoonlijk te houden.”
Wat is je droomproject?
“Dat is niet moeilijk te realiseren omdat mijn ideeën altijd van mogelijkheden uitgaan. Een paar jaar geleden kreeg ik bijvoorbeeld het idee om een monument te maken voor ‘prima mensen’. Een monument voor iedereen waarvan ik vind dat er best een tweede van op deze wereld mag zijn.
Eind deze zomer kreeg ik twee mogelijkheden om dit project te realiseren, één op een kunstroute in de Flevopolder en één als contactpunt in een achterstandswijk in Haarlem, voor alle mensen die zichzelf 'prima' vinden.”
‘Ik geloof wel in jou’
Domenique Karl Himmelsbach de Vries
28 nov. t/m 19 dec.
Expositieruimte MOIRA Wolvenstraat 10 Utrecht
vrijdag t/m zondag, 13.00 – 18.00 uur
(c) LUCY, 8-12-2010. Tekst: Mireille Kaak
“Sinterklaas is een echt Nederlands icoon waarin iedereen zich kan verplaatsen en waarvan veel kracht uitgaat. Dit gebruik ik als middel om mijn boodschap uit te dragen.”
Je noemt jouw werk visuele schouderklopjes, hebben we die nodig?
“Ja, het mens-zijn is niet makkelijk en het lijkt er ook niet makkelijker op te worden.
Communicatie gaat steeds meer via nieuwe digitale media. Of persoonlijke relaties daar op vooruitgaan betwijfel ik. Mensen chatten en sms’en met elkaar, maar het contact op straat wordt steeds minder. Met mijn projecten kan ik daarin iets aanvullen, mensen een gemeenschappelijk doel geven en bij elkaar brengen. Zoals Sartre (vrij vertaald) schreef: ‘Het leven is rot, maar maak er wat van.”
Hoe zie jij jouw rol als kunstenaar?
“Ik wil met mijn acties beweging in de grijze cultuur brengen, mensen prikkelen om samen iets nieuws te maken, samen verhalen en geschiedenis te schrijven. Ik gebruik de media om beelden van mijn sociale kunstprojecten te genereren. Mijn werk bestaat uit het zichtbaar maken van mijn rol.
Door een Social Design studie (aan de No Academy) ben ik mijn kunst gaan inzetten om een nieuwe kijk op sociale vraagstukken te krijgen. Veel instanties zien problemen in wijken en proberen er van een afstand iets aan te doen. Ze staan niet in de samenleving, dat wil ik juist wel."
Wat brengt het jou?
“Het mooie vind ik dat ik zo in contact met mensen kom, een project brengt een hele nieuwe communicatie op gang. Omdat mijn werk zich altijd in de sociale ruimte afspeelt, kom ik in onverwachte situaties en krijg ik veel ideeën. Het ene project leidt vaak weer tot iets anders. Ik houd ervan om dingen kleinschalig en persoonlijk te houden.”
Wat is je droomproject?
“Dat is niet moeilijk te realiseren omdat mijn ideeën altijd van mogelijkheden uitgaan. Een paar jaar geleden kreeg ik bijvoorbeeld het idee om een monument te maken voor ‘prima mensen’. Een monument voor iedereen waarvan ik vind dat er best een tweede van op deze wereld mag zijn.
Eind deze zomer kreeg ik twee mogelijkheden om dit project te realiseren, één op een kunstroute in de Flevopolder en één als contactpunt in een achterstandswijk in Haarlem, voor alle mensen die zichzelf 'prima' vinden.”
‘Ik geloof wel in jou’
Domenique Karl Himmelsbach de Vries
28 nov. t/m 19 dec.
Expositieruimte MOIRA Wolvenstraat 10 Utrecht
vrijdag t/m zondag, 13.00 – 18.00 uur
(c) LUCY, 8-12-2010. Tekst: Mireille Kaak