Niet bepaald fragiel

recensie Galerie Sanaa

Een kleurrijk, sprookjesachtig paard van Barbara Polderman in de etalage van Galerie Sanaa trekt argeloze voorbijgangers stilletjes over de drempel. Eenmaal binnen laten Omar Ba’s tactiele schilderijen hen dralen bij de ingang. Maar wie vervolgens gevangen wordt door de blik van meer dan levensgrote wolf van Lenneke van der Goot, kan zich niet van haar krachtige tekeningen losmaken. Hoewel Van der Goot als laatste bij de driemanstentoonstelling Ambiguous creatures in a fragile world is gevoegd, overheerst haar werk in meerdere opzichten.
1204 sanaa vdgoot
Lenneke van der Goot, Composition with wolves, 2012

Rijmend ritme

Van der Goots wolf komt achter een raster van gele lemniscaat-stempels kalm op de toeschouwer af. Net als bij het kleinere Wolf (squares), een wolf omringt door rechthoekige stickertjes, lijkt de repetitie van de vorm de ritmische gang van het dier na te bootsen. Dit ritme in haar tekeningen vormde voor de galeriehouders een belangrijke reden om haar bij deze tentoonstelling te betrekken. Het rijmt met de stofpatronen die Polderman kiest en in eindeloze reeksen details aaneenrijgt tot fantastische figuren. Zo blijkt haar Paard bij nadere inspectie vrouwenbenen te hebben en ligt er op de schouder van de buste Drie nog een derde hoofdje. Dat het af en toe anatomisch vreemd is, hindert niet.
 
Wat wel enigszins hindert zijn Poldermans papieren collages. De behaagzucht die ze in haar textielsculpturen aan de dag legt, vergeef je haar onmiddellijk in de rijkdom van kleuren en texturen die deze bieden. Bij de minder interessant gekleurde knipsels worden combinaties van aapjes en zonovergoten bossen echter te anekdotisch. Wat een verschil met de vlag die er naast hangt; balancerend tussen feestelijkheid en zwaarmoedigheid, laat Polderman mogelijke verhalen zweven.
 
1204 sanaa polderman
Barbara Polderman, Paard

Vallen of vliegen

Net als een jaar geleden combineert Sanaa het werk van Polderman met dat van Omar Ba. Ze delen een liefde voor tactiliteit en de opeenstapeling van details tot een groots geheel. Ba is recent op klein formaat gaan werken en van deze bescheiden schilderijen worden er drie getoond. Op zwart geschilderd karton combineert hij fragiele lijntekeningen met uiterst fijn geschilderde veren en schematisch weergegeven bladvormen. Bij Move in a county of the past 3 laat hij ons door een stervormig gat in het verendek twee rode acrobaten gadeslaan, waarvan de een op de schouders van de andere probeert te klimmen. Evenals de vlag van Polderman roept dit werk een prachtig spanningsveld op tussen vallen en vliegen, tussen naar beneden getrokken en opgetild worden.
1204 sanaa ba
Omar Ba, Move in a County of the Past 1

Geknipt

Ook Van der Goots meest recente werk, achterin de galerie, laat je wat onvast op je benen achter. Met Escape, een uitgeknipte wolf die uit zijn restvorm omlaag hangt, worden we gewaarschuwd; Van der Goot houdt ze niet langer gevangen in een raster, zij verlaten het platte vlak! Of toch niet? De meer dan manshoge, fenomenale Composition with paper wolves waarin drie schijnbaar geknipte wolven uit het papier naar je toe lijken te krullen, blijkt toch echt een tekening te zijn.
 
En voor je het weet sta je als een bijziende mol naar een tekening te turen op zoek naar de details van de techniek en de grens tussen de dimensies. Misschien zit de ambiguïteit van de getoonde werken wel vooral in het opzoeken en overschrijden van de grenzen en, in een moeite door, het meetrekken van de kijker. 

(c) Lucy, 27 april 2012. Tekst: Jantine Kremer
1204 sanaa vdgoot wolf
Lenneke van der Goot, Untitled (Wolf behind yellow stamps), 2009

Wat waar wanneer

Galerie Sanaa
Ambiguous creatures in a fragile World
Barbara Polderman,
Omar Ba,
Lenneke van der Goot

7 april t/m 19 mei,
wo t/m za 13-18 uur

Jansdam 2, Utrecht
www.galeriesanaa.nl