De tentoonstelling is het resultaat van twee jaar intensief onderzoek naar de betekenis van Social Design. Hierbij werden de begrippen sociaal, gemeenschap, het private en het publieke domein als uitgangspunt genomen. Gedurende het eerste jaar huurde Casco een appartement op de Bemuurde Weerd dat diende als symbolische en functionele basis voor het project. Kunstenaars, activisten en theoretici onderzochten daar de grenzen van de gebouwde omgeving. Door hun verblijf en ingrepen in de ruimte – o.a. een gebarricadeerde deur, een boodschappenlijstje, een lege muur voor een familieportret – ontstond een nieuwe leefvorm. Volgens de curators van The Grand Domestic Revolution, Binna Choi en Maiko Tanaka, is het hedendaagse leven te individualistisch. Wonen en leven anno 2011 betekent dat mensen zich opsluiten in hun huis en op hun werkplek en voornamelijk contact hebben via internet. Ons leven heeft zich gedistantieerd van onze familie, vrienden, collega’s en buren. The Grand Domestic Revolution wil deze situatie veranderen en mogelijkheden bieden voor nieuwe woon-, leef- en werkvormen.
Binna Choi: ‘The Grand Domestic Revolution werd geïntroduceerd door een eind negentiende-eeuwse feministische stroming in de V.S., die later door architectuurhistorica Dolores Hayden ‘the material feminists’ werden genoemd. Ze brachten een grootse huiselijke revolutie op gang door het initiëren van openbare keukens, coöperatieve kinderopvang en collectieve woon- en werkgemeenschappen. Ons project vloeide in 2009 voort uit de biënnale voor Social Design Utrecht Manifest. Het groeide uit tot een langetermijnonderzoek, waarbij we de sociale ruimte (her)definiëren. We nodigden kunstenaars en ontwerpers uit die op zoek gingen naar de grenzen van de gebouwde omgeving. Daarbij speelden sociale en politieke kwesties rondom het private en publieke domein eveneens een rol.’ Het resultaat is nu te zien bij Casco, het Volksbuurtmuseum en boekhandel De Rooie Rat.
krakersbende
De sitcom Our Autonnomous Life? van Maria Pask en Nazima Kadir over een fictieve woongroep zit goed in elkaar en is bij vlagen hilarisch. Onder de komische toon van de krakersbende die hun huis met tien sloten en een wc-ontstopper hebben beveiligd (met briljante rol van Klaar van der Lippe als die-hard kraker Peter) zitten verschillende lagen over sociale woningnood, de politieke situatie in Nederland en de verschillende aspecten van het samenleven in een groep. Met oneliners als: ‘Ik studeer rechten to fuck the system back’ en ‘What’s that? Dutch Design’, over de wc-ontstopper, is de toon gezet. De sitcom draait bij Casco en is deel één van een vierdelige serie.
Heel anders van toon is het schaduwspel I will not ask anything about you, you will not ask anything about me van Matthijs de Bruijne in opdracht van de FNV, Vakbond van Schoonmakers. De ruimte bovenin het Volksbuurtmuseum leent zich goed voor de film; bezoekers wanen zich bijna in een art house filmzaaltje. De schaduwfilm verhaalt over onzichtbaar huishoudelijk werk dat achter gesloten deuren plaatsvindt. De hoofdrolspelers hebben geen status en vechten voor erkenning, verbetering van hun werkomstandigheden en hun sociale rechten. De verschillende dialogen na iedere scène – I am dreaming of a tax number – en de sobere wijze waarop I will not ask anything about you is vormgegeven maakt indruk. Peter alias Klaar van der Lippe zou zeggen: It’s time to take things in common hands!
(c) Lucy, 15-11-2011. Tekst: Karen Duking
(c) Lucy, 15-11-2011. Tekst: Karen Duking