Jolijn de Wolf

Het universum, ik en de ander

Vijf jaar geleden studeerde Jolijn de Wolf af aan de HKU in Utrecht. Sindsdien bouwt ze rustig en gedisciplineerd aan een oeuvre dat bestaat uit videowerk, grafiek en performances. Regelmatig verblijft ze in een residency om concentratie in inspiratie op te zoeken. Dat zijn met opzet voor haar vreemde plekken zoals Suriname of (recent) IJsland. 
1405 kip en einder jolijn met vogels

Evenwicht

De drie componenten waar mijn werk over gaan zijn het universum, ik en de ander. Deze drie moeten in evenwicht zijn.” Het is de kern waarop al het werk van Jolijn de Wolf is terug te voeren. We zijn in Nieuwegein bij haar thuis. In de huiskamer staat sinds een jaar een harp. Het is minder moeilijk dan het eruit ziet zegt ze. Haar werkkamer is boven maar ze werkt ook vaak op locatie of in een grafisch atelier.
    “Het werk gaat niet alleen over evenwicht maar ook over het gebrek daaraan. Wanneer de dingen niet in balans zijn.” Zoals in het videowerk Verregenjas. We zien een jonge  vrouw in een melkwitte regenjas. Ze staat op de stoep en kijkt omhoog in de camera. Voor zover dat lukt, want de harde regen slaat in haar ogen. De jas lijkt op te lossen, tijdens de vijf minuten durende video wordt hij steeds transparanter en plakt aan haar kleren. Het wordt een extra huid, maar een onzichtbare. De vrouw lijkt niet te kunnen bewegen, besluiteloos, vastgeroest. Disbalans. 

Stof

Het omgekeerde proces zie je bij De vrouw van Lot. De titel verwijst naar een verhaal uit de bijbel. Lot vluchtte met zijn vrouw en kinderen uit de verdorven stad Sodom. Tijdens hun vlucht mochten ze niet achterom kijken. De vrouw van Lot kon het aardse niet loslaten, keek achterom en veranderde in een zoutpilaar. In het videowerk lijkt het verhaal verder te gaan. Een vrouw staat als een marmeren beeld aan de oever van een rivier. Maar als ze het stof van zich af klopt transformeert ze tot zichzelf. “Het gaat over wakker worden en tot jezelf komen. Iedereen heeft innerlijke processen. In mijn werk laat ik die zien,” licht De Wolf toe. 
    Een ander voorbeeld daarvan zijn de mandala’s (abstracte voorstellingen van de kosmos) die in haar grafische en videowerk voorkomen. De  mandala al een eeuwenoud medium, dat ook gaat over innerlijke processen, om te beginnen de meditatieve manier van werken die bij het maken van een mandala hoort. De Wolf bekent een lichte obsessie met cirkels te hebben. Ze doet er zo’n acht uur over om een mandala te ontwerpen en uit te snijden uit papier. In het videowerk Queste maakt ze er een, het is een compilatie van bijna acht uur onafgebroken werk. 
1405 kip en einder jolijn mandala
(foto Baldwin Henderson)

Beelddenken

De Wolf werkt thuis en op locatie om bijvoorbeeld beelden te filmen. Haar videowerk wisselt ze af met grafisch werk dat ze in een grafiekwerkplaats maakt. Dan werkt ze spontaner, speelser maar net zo goed vanuit beelden die tijdens het werk op komen. “Bij mijn videowerk komt veel denkwerk kijken. Dat heeft vooral te maken met het voorbereiden van de uitvoering. Er ontstaat een beeld in mijn hoofd en dan ben ik daarna lang aan het uitdenken hoe ik dat beeld en het idee kan vertalen naar een videowerk. Het beeld ontstaat nadat ik al een tijdje met een bepaalde gedachte rondloop, of ik krijg een flash of inspiration. Maar mijn hoofd kent helaas geen grenzen. Ik moet dat wat ik bedacht heb in de werkelijkheid zien uit te voeren en daar komt een hoop gepuzzel bij kijken. Meestal is de volgende stap het zoeken van een geschikte locatie waarna ik ga filmen. Soms gebeuren er onverwachte dingen en is het beeld goed, soms moet ik het beeld eerst nog manipuleren.”
    In het werk komt vaak een persoon voor. De Wolf figureert er ofwel zelf in, of ze vraagt vrienden. “Maar als het personage iets moet doen dat ik hen niet aan wil doen, dan doe ik het zelf,” zegt ze lachend. Verregenjas is daar een voorbeeld van, maar ook het prachtige In Between
    Vorige maand was ze in een artist residency in IJsland, helemaal in het noorden in een dorpje van 800 inwoners. “Ik wilde er tot rust komen en mij volledig op mijn werk kunnen richten. Thuis ben ik vaak afgeleid door verschillende projecten en door mijn bijbaan. Om rust te vinden liep ik telkens langs de zee en daar ontstond het idee om iets te gaan doen met een wolk van vogels. Ik wilde vogels maken en die buiten loslaten. Maar de omgeving was veel te groot, te overweldigend. Het gebaar van het kunstwerk viel in het niets bij de natuur. Maar het idee heb ik meegenomen en dat krijgt op een andere manier vorm bij Rood|Noot.”

© LUCY, 3-5-2014. Tekst: Véronique Hoedemakers
1405 kip en einder jolijn vogels perf
performance (foto Baldwin Henderson)
1405 kip en einder performance 2

Jolijn de Wolf

Jolijn de Wolf is een van de kunstenaars die deelneemt
aan De Kip en de Einder >>

www.jolijndewolf.nl
1404 De Kip en de Einder poster

De Kip en de Einder
11 t/m 18 mei 2014

'De Kip en de Einder' vindt plaats op stadserf Rood|Noot: een voormalige paardenfokkerij uit 1880 die tegelijk podium, atelier en stal is. Rood|Noot ligt op de grens van Utrecht en Leidsche Rijn, vlakbij de 'Rode Doos' van Muziekcentrum Vredenburg.
Adres: Oude Vleutenseweg 33, Utrecht.
www.roodnoot.nl 

Openingstijden
Zo. 11 mei: 12.00-18.00 uur
Ma. en di. gesloten
Wo. 14 t/m zo. 18 mei: 12.00-18.00 uur
Toegang: € 4,- / € 3,- (korting). Kinderen gratis.

Avondprogramma vr. 16 mei: 20.00-22.00 uur
met presentaties en optredens van de kunstenaars. Toegang: € 9,- / € 6,- (korting)