Vrijuit voortborduren
Een van de kunstenaars in WEEF die zelf al langer gebruik maakt van textiel in zijn werk is Roy Vastenburg. Vaandels, wandkleden en kostuums zijn terugkerende onderdelen in zijn zeer divers materialen palet. Vastenburg werkt daarnaast vaak met performances, waarbij hij ook de kostuums en decorstukken zelf maakt. Voor WEEF verdiepte hij zich onder andere in Henrik Popta en Jacob ter Gou, twee kooplieden die in Amersfoort betrokken waren bij de oprichting van een Indische katoendrukkerij in 1678. Het Indische procedé van stof bedrukken was beter dan de tot dan toe in Nederland bekende techniek. En al snel werd Indische katoen populair. Vastenburg laat dit verhaal zien in een groot wandkleed in Museum Flehite.
Dat wil zeggen.. een paar elementen uit deze geschiedenis komen voorbij en Vastenburg borduurt daar vrijuit op voort. Op een katoenen lap die met stempels is bedrukt, maakte hij een aantal applicaties, waaronder van Popta en Ter Gou maar ook meer abstracte patronen. Aan de gevel van Flehite wappert een vlag van Vastenburg. Daarnaast presenteert Vastenburg werk in stadsbrouwerij De Drie Ringen; een vertegenwoordiger van dat andere stukje geschiedenis van Amersfoort dat veel bekender is: als stad van bierbrouwers. Verwijzend naar de vaandels van de gilden maakte hij hier twee vaandels die daar in stijl en kleur bij passen, maar abstract zijn in betekenis. Wel hebben ze duidelijk een wat baldadige uitstraling. Net als zijn wandkleed in Flehite. Welk obscuur clubje verzamelt zich hier?
Mix and match
Ook Arash Fakhim heeft een aantal wandkleden gemaakt voor WEEF. Hij gebruikte daarvoor verschillende stoffen en technieken. Zo is er een getuft portret van een zekere Louis en een wandkleed dat is opgebouwd uit verschillende stoffragmenten: een geruite theedoek, een met kant afgewerkt kleedje, haakwerk, randjes en biesjes. Deels materiaal zoals je dat in een fourniturenzaak kunt vinden. Bij Schwitzner bijvoorbeeld, een tot in alle hoeken met stof, knopen en garen gevuld winkeltje in het centrum van Amersfoort dat al sinds 1900 bestaat.
Die kleine stoffen elementen keren in print weer terug op de kleden. Gedrukt in het tegenwoordig weer populaire cyanotype, dat een kenmerkende blauwe kleur geeft. Zo komt een groot aantal handwerk technieken in het werk samen. Ook aan de achterzijde van de winkel van Schwitzner heeft Fakhim zo’n samengesteld kleed opgehangen. Boven het balkon hangt het daar in wind en regen alsof iemand vergeten is de was binnen te halen. Onder invloed van het daglicht verandert het werk in de loop van WEEF van kleur.
Fakhim maakt in zijn werk vaker gebruik van een collage van materialen, meestal onaanzienlijke reepjes en fragmenten van alledaagse dingen die samen tot een nieuw geheel gesmeed worden. Hier zijn het souvenirs van de speurtocht die hij in het kader van WEEF door Amersfoort maakte op zoek naar het heden en verleden van de textiel.
Schering en inslag
In de laatste week mag WEEF gelukkig weer open. De curatoren Carien Poissonnier en
Miriam Windhausen hebben als gevolg van de pandemie flinke concessies moeten doen aan de oorspronkelijke opzet en de publieksactiviteiten. Voor de kunstenaars was bijvoorbeeld ook een research laboratorium binnen archief Eemland bedacht waarin zij (gezamenlijk) onderzoek zouden kunnen doen. Er waren meerdere performances en tours gepland en natuurlijk had men graag meer en continu bezoekers willen ontvangen. Maar tijdelijke sluitingen en beperkingen waren schering en inslag. Niettemin hebben alle deelnemers zich vanuit de eigen praktijk in Amersfoort en de textielgeschiedenis verdiept en een mooie brug weten te slaan tussen toen en nu. Hun vrije associaties en vertalingen in beeld leveren boeiende werken op en zorgen en passant voor een hernieuwde kennismaking met de oude stad.
WEEF is open op 19,20, 21 en 22 november.
Met werk van: Arash Fakhim, Hester Haarsma, Bart Lunenburg, PJ Roggeband, Marijke Schurink en Roy Vastenburg
Kijk voor het actuele programma op www.weef.nu
© LUCY 18 november 2020, tekst en beeld Marjolein Sponselee