Een groot houten object staat als een architectonisch element in de ruimte. De uit een grid van vierkanten opgebouwde wand loopt door in een arcade en wordt aan de andere zijde ondersteund door een reusachtige tripod van hout en staal. Op de houten wand hangt één schilderij van Dekker. De hele constructie is een soort samengebalde versie van de uitgangspunten van het werk van Dekker en Wijtenburg.
Tussen goed en slecht
Maarten Dekker onderwerpt zich in zijn werk aan allerlei zelf opgelegde regels, om zo het proces van het maken te objectiveren. De 1e objectiviteit is het object uit de werkelijkheid dat hij kiest om weer te geven in zijn werk. De 2e objectiviteit is de herhaling in zijn werk: door steeds hetzelfde object weer te geven verschuift de focus van het object zelf naar de vertaling ervan in lijnen. De kunstenaar noemt dit een ‘route’. De titels van de werken zeggen veel over de systematische wijze waarop hij te werk gaat. A1P1R10 bijvoorbeeld verwijst naar Aanleiding (het object: een stoel), het Perspectief van waaruit het object is vastgelegd en de R staat voor de Route van de lijn (of de verfkwast), in dit geval variatie 10. Het gaat de kunstenaar er uiteindelijk om meer inzicht te krijgen in het graduele verschil tussen goed en slecht. Talloze schetsen worden gemaakt, maar vaak ook weer afgekeurd. En ook schilderijen worden net zo lang met wit overgeschilderd tot het juiste lijnenspel gevangen is. Hierdoor ontstaat een fraaie gelaagdheid in de doeken. Er is sprake van een subtiliteit en poëtische zeggingskracht die in tegenstelling lijkt met het systematische zoeken en de opgelegde regels. Onderworpen aan stringente regels blijkt de expressiviteit zich toch aan het grid te ontworstelen.
Poëtische precisie
De werken van Jonas Wijtenburg ogen op het eerste gezicht als technisch vakkundig gemaakte instrumenten of gereedschap, zoals een bankklem of de eerder genoemde tripod. Het zijn werken met een constructieve functie, die kracht en functionaliteit uitstralen. Focus je echter op de afzonderlijke onderdelen, dan blijken die een bijzondere schoonheid te hebben. De gedetailleerdheid van het werk is prachtig en er is nergens een schroef of spijker te bekennen. Met de keuze voor walnotenhout en kersenhout en de zorgvuldige verwerking ervan ontvouwt zich een bijzondere zachtheid. In de manier waarop een klein schilderijtje in een gigantische houten klem wordt gevat, zie je daardoor geen beklemmend, maar een beschermend gebaar.
Systematische expressie en poëtische precisie: nog tot en met 12 april te zien bij Galerie Sanaa.
(c) LUCY, 13-3-2014. Tekst: Carolien de Boer, foto's: Galerie Sanaa
Systematische expressie en poëtische precisie: nog tot en met 12 april te zien bij Galerie Sanaa.
(c) LUCY, 13-3-2014. Tekst: Carolien de Boer, foto's: Galerie Sanaa