De kraakjes van Wouter van Veldhoven

‘Eigenlijk ben ik muzikant’, vertelt Wouter van Veldhoven. Hij is een van de deelnemers aan De Kip en de Einder, kunst op het stadserf. Karen Duking sprak met hem over kraken, zoemen en andere geluiden.
1404 kip en einder wouter in actie
De obsessie voor bandrecorders begon zo’n tien jaar geleden.  ‘Als vijftienjarig jongetje had ik gitaarlessen, maar mijn interesse ging veel verder dan het leren spelen op één instrument. Ik wilde vooral muziek componeren.’ Hij spaarde voor samplers, waarmee je muziek kunt opnemen. Door geldgebrek was Van Veldhoven aangewezen op tweedehands materiaal. ‘Dat veroorzaakte een enorme bak interessante herrie!’
    Sindsdien is hij verknocht aan het specifieke geluid – ‘hele mooie kraakjes, prachtige zoempjes’ – dat oude, analoge afspeel- en opnameapparatuur van nature heeft. Het begon met één bandrecorder en enkele oude tv’s en het eindigde met een heuse taperecorderverslaving. Nu kijkt hij op Marktplaats en in kringloopwinkels, op zoek naar ‘alles wat niet optimaal werkt’.
 

(Geluids)installaties

In zijn studio op Vechtclub XL aan de Utrechtse Europalaan, een broedplaats voor creatieven, staan de meest bijzondere taperecorders gebroederlijk naast en op elkaar. Net een old school audiowinkel waar je graag even zou willen shoppen, al was het alleen maar om de mooie ontwerpen. Voor optredens en tentoonstellingen bouwt Van Veldhoven hiermee (geluids)installaties die resulteren in een sterk visueel beeld. Met behulp van kapotte radio’s, speelgoedpiano’s, antieke televisies en sigarenkistjes maakt hij experimentele muziekinstrumenten, die hij gebruikte als opnameapparatuur. Zijn muziek houdt het evenwicht tussen stoffige lo-fi, experimentele ambient en jangly instrumentals en sinds kort minimal techno.
    Voor De Kip en de Einder bij Stadserf Rood|Noot maakt Van Veldhoven een zelf spelend instrument dat nieuw geluid toevoegt aan de oude boerderij en verleden en toekomst samenbrengt. 
1404 kip en einder wouter bandrecorders

Provisorische techniek

Op De Nieuwe Salon in 2008 toonde hij zijn eerste installatie met diaprojectors, snaartjes en bandrecorders. Op verzoek van beeldend kunstenaar Elaine Vis ging hij in 2009 voor de Boterhal in Hoorn aan de slag en creëerde samen met Arlo Laibowit een zolder vol kinetische instrumenten. ‘En toen was ik opeens kunstenaar’, vertelt Van Veldhoven. ‘Voor die tijd was ik alleen maar met audio bezig.’
     Conservatorium heeft hij bewust niet gedaan: ‘Ik twijfelde tussen muziektechnologie en biologie. Het werd het laatste. Muziek maakte ik toch wel, en ik was huiverig om gevormd te worden. Ik ben vooral geïnteresseerd in het proces en was heel bang om een andere kant op gestuurd te worden.’ Na een jaar als docent biologie te hebben gewerkt, gooide hij de handdoek in de ring. ‘Het was te intensief. Ik was steeds met mijn hoofd bezig en had daardoor geen ruimte meer om met creatieve dingen bezig te zijn.’ Nu is Wouter van Veldhoven – naast geluidskunstenaar – bouwvakker en elektricien bij Stortplaats van dromen, dat zich bezighoudt met ontwerpen, bouwen en concepten ontwikkelen. Hierbij spelen gebruikte materialen in combinatie met natuurlijke materialen een belangrijke rol. De projecten variëren van het ontwerpen van interieurs en meubels tot de herinrichting van een gebied of gebouw.
     Handige jongen, die Wouter. En autodidact. ‘Mijn instrumenten en installaties zijn technisch, maar tegelijkertijd ook provisorisch. Het is spelenderwijs knutselen; ik leer mijzelf dingen aan om concepten uit te proberen en houd niet echt rekening met hoe iets in elkaar zit.’
1405 kip en einder wouter performance
(foto Baldwin Henderson)

Ritmische landschappen

Van Veldhoven maakt ritmisch gestructureerde muziek. ‘Het geluid knip ik in stukjes, daarna neem ik de pulse op en bewerk het vervolgens met tape. Zo werd dat in de jaren zestig ook veel gedaan door onder meer de BBC en de Nederlandse componist Dick Raaymakers, die ritmische structuren creëerde. Ik ga uit van de technische mogelijkheden van mijn zelfgebouwde instrumenten en neem bijvoorbeeld tapeloopjes en improvisaties op. Soms ook ongebruikelijke geluiden, zoals van pannen of buitengeluiden. Maar ik ben geen fieldrecorder. Geen Saint-Saëns of Pierre Henry. De geluiden van de taperecorder en experimentele instrumenten vormen mijn vertrekpunt.’

© LUCY, 28-4-2014. Tekst: Karen Duking. Foto's: Wouter van Veldhoven
1405 kip en einder wouter 2
performance en installatie voor De Kip en de Einder (foto Baldwin Henderson)

Wouter van Veldhoven

Wouter van Veldhoven is een van de deelnemers aan
De Kip en de Einder >>

www.woutervanveldhoven.nl
1404 De Kip en de Einder poster

De Kip en de Einder
11 t/m 18 mei

'De Kip en de Einder' vindt plaats op stadserf Rood|Noot: een voormalige paardenfokkerij uit 1880 die tegelijk podium, atelier en stal is. Rood|Noot ligt op de grens van Utrecht en Leidsche Rijn, vlakbij de 'Rode Doos' van Muziekcentrum Vredenburg.
Adres: Oude Vleutenseweg 33, Utrecht.
www.roodnoot.nl 

Openingstijden
Zo. 11 mei: 12.00-18.00 uur
Ma. en di. gesloten
Wo. 14 t/m zo. 18 mei: 12.00-18.00 uur
Toegang: € 4,- / € 3,- (korting). Kinderen gratis.

Avondprogramma vr. 16 mei: 20.00-22.00 uur
met presentaties en optredens van de kunstenaars. Toegang: € 9,- / € 6,- (korting)