Dagje - Richtje Reinsma

kip en einder bespiegelingen #1

Ik ben stads in hart en nieren. Ik houd ervan hutje mutje te leven tussen talloze onbekenden. Ik woon naar volle tevredenheid driehoog, met een vloer waaruit de warmte van de benedenburen omhoog stijgt, en muren van waarachter ik de piano-oefeningen van mijn zijburen hoor klinken. Ik hoef ze niet te kennen, als ze maar vlakbij zijn. Ik vang vanaf de zijlijn graag een beetje ruis op van hun parallelle levens.
1404 Kip einder Richtje strootje 2
In het liedje Almanak van De Kift zingt een plattelander over zijn bezoek aan de stad: ‘Ik had zin om te blijven staan en ze allemaal een hand te geven, en te zeggen wie ik was, en dat ik er maar voor een dagje was’.
Zoals deze plattelander zich tijdens een dagje in de stad aan alle mensen wil voorstellen, zo krijg ik in de provincie vaak de aandrang Jan en alleman te groeten. Ver van huis kan ik diep ontroerd raken door de menselijke soort.
     Doorgaans denk ik het te druk te hebben om de stad te verlaten, dus bezoek ik het platteland vooral in gedachten. Bijvoorbeeld tijdens het lezen van het Odin-nieuws, de nieuwsbrief van mijn wekelijkse biologische groente- en fruitpakket.  Voor ik de tas uitpak frummel ik eerst het losse A4-tje tussen de wortels en appels vandaan. Vaak is het besmeurd met natte aarde. De namen van de telers die de inhoud van de tas hebben geleverd staan erop, en een kort interview met een van hen. ‘“Dit jaar is de teelt van de witlof vrij normaal verlopen,” vertelt teler André Vollenberg. “Het koude weer heeft geen invloed gehad op de witlof, die is net zo mooi en lekker als alle jaren.”’
     Zo’n uitspraak heeft een wonderbaarlijk verkwikkend effect op mij. Ik stel mij voor hoe André mijn eten uit de grond heeft getrokken, en ik ben blij dat hij dankzij mijn klandizie zo’n traditioneel bestaan kan leiden. Ook weidelandschappen op melkpakken zijn goed aan mij besteed. Een simpel reclametekeningetje is genoeg om gras en modder tevoorschijn te toveren, en denkbeeldig oogcontact te leggen met een paar koeien. Soms komt het platteland ook ongemedieerd de stad binnenvallen, en hangt er opeens een zware mestlucht op straat. Dan stel ik mij voor hoe elders de stank van mijn straat boven een weiland hangt.
Eenzelfde wonderlijk gevoel van verdubbeling, maar dan niet van plaats maar van tijd, kreeg ik bij een bezoek aan stadserf rood|noot. Rood|noot is gevestigd in een negentiende-eeuwse boerderij die ingekapseld is geraakt door de stad. De eerste aanblik van rood|noot is meelijwekkend, alsof de boerderij gewurgd wordt door wegen die niet meer naar haar toe willen leiden. Als een klein agrarisch reservaatje uit vroeger tijden ligt het tussen de vinex-wijken en auto- en spoorwegen.
    Eenmaal door de poort blijkt de boerderij een verrassend overtuigende landelijkheid te bieden, althans voor iemand die gewend is het platteland via haar melkpak te ervaren. Ik had bovendien de indruk niet alleen middenin de stad de stad te hebben verlaten, maar ook buiten de tijd te zijn geweest, zoals in het sprookje van de man die onder een magische boom in slaap valt, en na zijn ontwaken ontdekt dat in de wereld rond de boom decennia zijn verstreken, terwijl hij zelf niet verouderd is.
     Het is geen wonder dat er zich een theatergroep heeft gevestigd in deze gepensioneerde boerderij. Dit gebouw is door de loop van de geschiedenis zo ongerijmd geworden, dat het eruit is komen te zien als een decor. Tenminste, van buitenaf beschouwd. Als je op het erf staat en geacclimatiseerd bent, ontstaat het omgekeerde effect. Dan sta je aan de zijlijn van het heden, en krijg je een vergezicht voorgeschoteld van de toekomst. Alleen heeft die toekomst zich al voltrokken. De tijd lijkt buiten het erf op hol geslagen te zijn, zoals de wereld rond de magische boom uit het sprookje. Ik dacht aan alle passagiers in de auto’s en treinen die langs rood|noot zoefden, en ik had ze allemaal een hand willen geven. Om te zeggen wie ik was, en dat ik er maar voor een dagje was.


© LUCY / Richtje Reinsma, 2-5-2014

Richtje Reinsma

Richtje Reinsma tekent en schrijft en is een van de deelnemers aan De Kip en de Einder >>

Ze kijkt en geeft woorden aan deze plek in een serie verhalen.

www.richtjereinsma.nl
1404 De Kip en de Einder poster

De Kip en de Einder
11 t/m 18 mei

'De Kip en de Einder' vindt plaats op stadserf Rood|Noot: een voormalige paardenfokkerij uit 1880 die tegelijk podium, atelier en stal is. Rood|Noot ligt op de grens van Utrecht en Leidsche Rijn, vlakbij de 'Rode Doos' van Muziekcentrum Vredenburg.
Adres: Oude Vleutenseweg 33, Utrecht.
www.roodnoot.nl 

Openingstijden
Zo. 11 mei: 12.00-18.00 uur
Ma. en di. gesloten
Wo. 14 t/m zo. 18 mei: 12.00-18.00 uur
Toegang: € 4,- / € 3,- (korting). Kinderen gratis.

Avondprogramma vr. 16 mei: 20.00-22.00 uur
met presentaties en optredens van de kunstenaars. Toegang: € 9,- / € 6,- (korting)