de Belofte nieuwe stijl
Het jaarlijks terugkerende traject voor jonge kunstenaars van Kunstliefde, De Belofte, was weer toe aan een nieuwe editie, en aan een nieuw jasje. Gisteren opende de Pop-up expositie.
Waar het Belofte-traject traditioneel in het najaar van start ging met een vaste groep kunstenaars, is er dit jaar gekozen voor een andere opzet. Er zijn nu meer kunstenaars geselecteerd dan voorheen, achttien stuks, maar deze moeten zich eerst nog bewijzen voordat ze door mogen naar de tweede ronde. Tijdens de pop-up expositie kan het publiek op een favoriet stemmen, samen met een vakjury én de Belofte-commissie bepalen zij wie er overblijft. Acht deelnemers vallen daarbij af, iets wat het vrolijk proosten met champagne tijdens de opening een ietwat wrange bijsmaak gaf.
Ook is er op het organisatorische vlak het één en ander veranderd. Lou Vos heeft het stokje overgedragen aan Henk Logman, met als nieuwe begeleidende commissieleden Daniëlle Frenken en Mathieu Klomp.
De sfeer zat er in ieder geval goed in bij de opening op 7 januari. Opvallend was ook dat de werken over het algemeen veel samenhang vertoonden, iets wat bij voorgaande edities van De Belofte niet altijd goed uit de verf kwam. Niet elk werk was even tactisch opgehangen in de ruimte, zo leek het gedeelte bij de bar een beetje buiten de expositie te vallen en viel het vloertegeltapijt van Rabi Koria een beetje weg naast de enorme McJezus, een humoristische re-branding van God's gift to mankind van Casper Braat.
Verder zijn de kunstenaars zeker aan elkaar gewaagd. Er zitten zeer interessante projecten tussen, waaronder het werk van Ana Oosting, die zich had verdiept in het bewust uit laten drogen van het Aralmeer, de vervuiling van het natuurgebied daar en de gevoelens van onmacht die daarbij naar boven kwamen. Ook het werk van Bas Overbeek is erg interessant, met als thema de fascinatie hoe ruimten ons door hun autoritaire kracht kunnen dwingen om iets wel of niet te doen. Maar ook voor hun blijft het afwachten of ze bij de uiteindelijke selectie zullen zitten... Beide kunstenaars waren hoopvol over hun toelating tot de eindselectie, maar durfden nergens vanuit te gaan.
Stemmen kan nog tot en met aankomende zondag, middels een klein kaartje dat bij de ingang uitgedeeld wordt. Hoe zwaar de stem van de toeschouwer zou wegen werd niet helemaal duidelijk tijdens de openingsspeech, maar Henk verzekerde ons dat het goed kwam. Aan de kunstenaars zal het in ieder geval niet liggen.
© LUCY, 8-1-2016 tekst en foto's Joyce Overheul